در دنیای چندصدایی امروز، زبان تاریخی معماری ایران هنوز قادر به بیان روایت‌هایی است که شنیدنی است. بویژه در فضاهایی که عملکرد آنها در طول سالیان دچار تغییر جدی نشده است. معماری زورخانه‌های تاریخی ایران، بیانگر چنین ساختاری است. زورخانه به مثابه فضایی برای ورزش پهلوانی، با آیین‌های فتوت و جوانمردی عجین شده است. این درهم تنیدگی مفهومی، در اجزای معماری نیز مشهود است. این عرصه‌ها عموما مشتمل بر فضایی اصلی (گود میانی) و فضاهای وابسته به آن است. در طراحی زورخانه امام علی(ع) که توسط مهندسان مشاور عمارت خورشید به انجام رسید، با تاکید بر اصالت فضایی و معماری تاریخی گیلان سعی شده است تا زبان تاریخی معماری زورخانه مورد تاکید قرار گرفته و بر جنبه‌های بومی معماری رشت تاکید گردد. از این رو، ساختار معماری اثر، ترکیبی از فضای هشت ضلعی اصلی (بر گرفته از سربینه‌های حمام‌های ایرانی) و هشتی ورودی (الگوی نگینی) و سردری با رسمی نیم‌کار است. فضاهای جانبی شامل اتاق‌های رختکن، استحمام و اداری در پیرامون هشتی ورودی ساماندهی شده‌اند.

با توجه به نیاز کارفرما و ضرورت بهره‌برداری از مجموعه در بازه زمانی کوتاه مدت (یکسال)، فرآیندهای طراحی و اجرا بصورت همزمان توسط مهندسان مشاور عمارت خورشید و شرکت تولید خانه گستر صورت گرفت. در جهت اطمینان از کیفیت امور اجرایی، شرکت مهندسین مشاور عمارت خورشید از طریق بازوی نظارتی خود (شرکت مهندسی صاحب‌آباد پرتو)، وظیفه نظارت بر حسن انجام این پروژه را بر عهده داشت. این مجموعه در تیرماه ۱۴۰۰ به بهره‌برداری رسیده است.