معماری برای ما بیش از آنکه، تجربه طراحی یا ساخت بنایی خاص یا ایجاد فضا و یا تغییر آن باشد، عرصه‌ای است برای خاطره‌سازی. ما معتقدیم؛ معماری خوب، حال کاربر فضا را خوب میکند. ما سعی میکنیم این حال خوب را از لحظه شروع طراحی تا پایان اجرای طرح برای خود و کارفرماهایمان بسازیم. کار ما که تمام شد و بنا که استوار گردید، خود زبان حال خویش خواهد بود. زندگی در آن آغاز میشود و بنا و ساکنان اش، این حال خوب را به یکدیگر وام خواهند داد. ما نیاز در گوشه‌ای دورتر، ایستاده و تماشای قد کشیدن کودکانی خواهیم بود که پا به عرصه نهاده‌اند. رشد میکنند و رشد خواهیم کرد.

اگر تا چند سال پیش، گردشگری، تفریحی لوکس برای قشری خاص از جامعه بود، امروزه با افزایش ثروت عمومی در نزد طبقه متوسط و احساس نیاز به شناخت محیط پیرامون، به نیازی اساسی برای جامعه انسانی مبدل شده است. توسعه شتابان شهرها و محیط‌های روستایی و توجه روزافزون به آثار تاریخی و باارزش، سبب توسعه گردشگری فرهنگ مبنا در کشور شده است. ما معتقدیم؛ شهرها و روستاها به مثابه میراثی انسان‌ساخت، مملو از آثار و یادمانهایی هستند که کدهای ژنتیکی محیط‌های مصنوع (شهر و روستا) را ساخته و آنرا با مثابه میراثی درهم‌تنیده در معرض توجه عمومی قرار داده‌اند. در چنین نگاهی، میراث تاریخی سرزمینی، پایه‌ای برای گردشگری و گردشگری موتور محرک توسعه درون‌زای سکونتگاه‌های انسانی خواهد بود. از این روست که شاید؛ باید بیشتر از گذشته به مقوله یادمان‌های تاریخی پرداخت و آنها را نقطه عزیمتی برای توسعه فرهنگی انگاشت. رسیدن به نقطه مطلوب، زنجیره‌ای از اقدامات حساب شده را می‌طلبد؛ از شناخت و برداشت تا طراحی و اجرا و بهره‌برداری. و ما در صاحب‌آباد، تلاش میکنیم که این زنجیره را از نخستین حلقه تا آخرین اش، تامین کنیم.